Buitenwatersloot 270

Uit Buitenwatersloot Delft
Versie door BWSloot (overleg | bijdragen) op 31 jan 2024 om 19:14 (Nieuwe pagina aangemaakt met '{{Huisgegevens | verder = 271 | vorige = 269 }} <br /> <br /> <br /> == Bewoners == <br /> {| class="wikitable" |width="50%"| 700x505px |width="50%"| == 450x302px == |- | <div align="center"> Ontleend aan: H. Nouens, Mijn bezette straatje </div> |   |} <br /> {| class="wikitable" |width="33%"| Bewoners/bedrijven volgens het bevo...')
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Buitenwatersloot 270
Verder > 271
< Terug 269






Bewoners



Ontleend aan: H. Nouens, Mijn bezette straatje

 



Bewoners/bedrijven volgens het bevolkingsregister diverse adresboeken

en telefoonlijsten, zo mogelijk aangevuld met verdere informatie:

1790 - 1978 Kogelgieterij, later Buitenwaterslootkazerne

(Zie ook Molens pagina item )
In 1672 werd het terrein van de toekomstige kogelgieterij aangekocht door Salomon van Heul, buskruitmaker in de binnenstad van Delft. Op dit terrein laat hij op kosten van de Staten van Holland en West-Friesland nog vier kruitmolens met een stalling voor 16 paarden bouwen. Op dat tijdstip bezaten de Staten van Holland het eigendomsrecht. De magistraat van Delft kocht toen de grond, maar deden die in 1786 weer aan de Staten van Holland over. Uit veiligheidsoverwegingen werd het geheel door een aarden wal omgeven. Destijds stond hier een gebouw, waarin in 1790 een zwavelmagazijn ondergebracht. In dit gebouw werd door de landsregering een fabriek gevestigd, die een patronenfabriek, een ijzergieterij, een draaierij, een smederij en de nodige burelen en magazijn omvatte. In 1814 werd de ijzergieterij vergroot. Ook hier deden de stoomwerktuigen hun intrede. Tot het jaar 1869 fabriceerde dit bedrijf 224.116 projectielen. Toen men ook een inrichting wenste voor het vervaardigen en vullen van slaghoedjes leidde dit, naar een langdurig overleg met het Delftse gemeentebestuur, er toe dat in 1845-1846 de fabriek daartoe werd gebouwd op een terrein dat grensde aan de kogelgieterij. Alle gebouwen met een militaire bestemming vormden één complex dat de fabrieken uit 1831 en die van 1845-1846 omvatte. De in 1845-1846 opgerichte fabriek werd later ingericht voor de vergrote hulzenfabricage. Slaghoedjes hadden door de modificatie van 1869 afgedaan voor het Nederlandse leger. Wel bleven ze nog nodig voor het leger in Indië. Op 20 juli 1941 werd de Kogelgieterij door Engelse vliegtuigen gebombardeerd, waarbij aanzienlijke schade werd aangericht (zie afbeelding boven), ook aan bebouwing in de omgeving. O.a. werd de munitieopslagplaats getroffen. Door de talloze explosies kon de brandweer niet dichtbij komen. Tot na de Tweede Wereldoorlog is de Kogelgieterij als militair magazijn in gebruik geweest. In het adresboek 1969/'70 staat vermeld: Verbindingsdienst VddB depot Cie, Buitenwaterslootkazerne. In 1978 werd zij door de militairen verlaten. Daarna volgde afbraak en kwam er een klein woonwijkje voor in de plaats. De straten kregen namen die aan de oude functie van het terrein herinneren. Alleen het poortgebouw bleef behouden.

 
±2009 DUWO Studentenhuisvesting

E. van den Tillaart

 
2010 Woongroep Kogelgieterij  

   Klik hier voor een scriptie over de Kogelgieterij van Karin Vlaar.
(zonodig eerst Adobe Acrobat Reader op uw computer installeren)



Bouwgeschiedenis


Geen gegevens.


Eigenaars


Geen gegevens.


Bronnen


o.a. W.A. Feitsma, Delft en haar krijgsgeschiedenis, uitgeverij Elmar b.v., 1987.